Pravoslavlje
Pravoslavlje (starosl. pravoslavie, grč. ὀρϑοδοξία: pravovjerje) je jedno od glavnih ogranaka kršćanstva. Termin pravoslavna ili ortodoksna za vjeru i Crkvu isticao se na istoku kako bi označio pristajanje uz pravovjerje i odbacivanje hereza.
Danas u pravoslavlju postoji petnaest neovisnih crkava. Na čelu im stoji patrijarh ili arhiepiskop te arhijerejski sabor ili zbor svih episkopa. Najugledniji je Carigradski patrijarh koji nosi titulu Ekumenskog patrijarha. Neovisna crkva dijeli se na eparhije kojima upravlja episkop, a eparhija se dijeli na parohije kojima upravlja paroh.
Stari istočni patrijarhati, Jeruzalemski, Antiohijski i Aleksandrijski, gube u 7. stoljeću širenjem islama svoje značenje. Pravoslavlje se iz Bizanta širi na Jugoiztočnu Europu, Iztočnu Europu, Armeniju i Gruziju. Za razliku od Katoličke crkve, pravoslavlje je razvilo nacionalne i državne autokefalne crkve.
Sadržaj
Pravoslavne crkve po diptihu Carigradske patrijaršije
Pravoslavna crkva je, za razliku od Rimokatoličke, decentralizirana poslije priznavanja privih arhiepiskopa (Bugarskoga, Grčkoga, Srpskoga itd.) koji crkvenu službu vrše na svojim jezicima. Postoji i Ekumenski patrijarh koji predstavlja nasljednika bizantskog patrijarha i sebe smatra poglavarom svih crkava. Medjutim, to ostali arhiepiskopi ne priznaju, jer je ekumenska crkva u četrnaestom stoljeću, pred pad Bizanta bila primorana priznati vlast rimskom Papi.
Autokefalne crkve
- Carigradski patrijarhat
- Aleksandrijska
- Antiohijska
- Jeruzalemska
- Ruska
- Srpska
- Rumunjska
- Bugarska
- Gruzijska
- Ciparska
- Grčka
- Poljska
- Albanska
- Pravoslavna crkva čeških zemalja i Slovačke
Autonomne crkve
Osporen status
- Makedonska pravoslavna crkva
- Crnogorska pravoslavna crkva
- Ukrajinska pravoslavna crkva
- Ukrajinska pravoslavna crkva Kijevskog patrijarhata
Poseban autonomni status
Nekadašnje
- Hrvatska pravoslavna crkva - u postupku ponovne obnove
Poveznice
|
Ovaj je članak dio portala Kršćanstvo |
