Svetac
Svetac/svetica (staročakav. švetác/švetÿca) je osoba što je tijekom svog života ostvarila potpuni duhovni i ćudoredni ideal kršćanske vjere, zbog čega joj se posmrtno priznaje svetost postupkom kanonizacije u nekoj od kršćanskih Crkvi, ili je kao takva od davnine štovana.
U početku su kao svetci štovani apostoli, Blažena Djevica Marija i prvi mučenici, a kasnije su im pridruživane i ostale osobe što su kršćanima mogle poslužiti kao uzor kršćanskog života.
U Katoličkoj Crkvi, na snazi je posebna procedura proglašenja neke osobe svetom, vođena od Svete Stolice pomoću svoje Kongregacije za kauze svetaca (do 1969. Sveta kongregacija za obrede). Sam čin proglašenja svetca/svetice je kanonizacija, a do njega dolazi nakon što je dotična osoba već bila proglašena slugom Božjim/službenicom Božjom na početku postupka za proglašenje blaženom, a zatim i blaženom u postupku beatifikacije. Tako proglašena sveta osoba može biti štovana u čitavoj Crkvi, te joj se smiju posvećivati crkve i oltari.